سخت ترین دوران بچه داری: خلاصه تجربه ها از نی نی سایت
بچه دار شدن یکی از زیباترین و در عین حال چالش برانگیزترین تجربههای زندگی است. در این مسیر پر فراز و نشیب، دورههایی وجود دارند که به مراتب سختتر از بقیه به نظر میرسند. در این پست، به خلاصه ای از تجربیات مادران در نی نی سایت در مورد سخت ترین دوران های بچه داری می پردازیم.
این تجربیات بر اساس نظرات و گفتگوهای مادران در نی نی سایت جمع آوری شده و به هیچ وجه یک نظر قطعی و علمی نیست. هدف از این نوشته، به اشتراک گذاشتن تجربیات و همدلی با مادرانی است که در حال گذراندن این دوران هستند.
- ✔️
سه ماهه اول بارداری:
حالت تهوع صبحگاهی، خستگی مفرط و تغییرات هورمونی شدید. - ✔️
ماه های آخر بارداری:
سنگینی وزن، بی خوابی و مشکلات حرکتی. - ✔️
هفته های اول بعد از زایمان:
درد زایمان، بخیه ها و مشکلات شیردهی. - ✔️
شب بیداری های نوزادی:
کمبود خواب و خستگی جسمی و روحی. - ✔️
کولیک نوزاد:
گریه های بی وقفه و کلافه کننده. - ✔️
دندان درآوردن:
بی قراری، تب و بی اشتهایی کودک. - ✔️
شروع غذای کمکی:
مقاومت کودک و نگرانی مادر از تغذیه مناسب. - ✔️
بیماری های مکرر کودک:
تب، سرفه و نگرانی برای سلامتی کودک. - ✔️
مراحل رشدی کودک:
تلاش برای راه رفتن، حرف زدن و استقلال طلبی. - ✔️
واکسیناسیون:
ترس از درد و عوارض واکسن. - ✔️
از پوشک گرفتن:
کثیف کاری ها و آموزش های طاقت فرسا. - ✔️
ورود به مهدکودک:
اضطراب جدایی و نگرانی از محیط جدید. - ✔️
مرحله “نه گفتن” کودک:
لجبازی و نافرمانی. - ✔️
دوران مدرسه:
تکالیف، امتحانات و مشکلات تحصیلی. - ✔️
بلوغ:
تغییرات هورمونی، عاطفی و رفتاری. - ✔️
مقایسه فرزند با دیگران:
ایجاد حس ناکافی بودن در مادر و کودک.
این دوران ها هر کدام با چالش های خاص خود همراه هستند و نیاز به صبر، حوصله و حمایت دارند.
مهم این است که به خودتان و فرزندتان فرصت دهید، از دیگران کمک بگیرید و از لحظه های شیرین بچه داری لذت ببرید.
سخت ترین دوران بچه داری: خلاصه تجربه ها در نی نی سایت – 16 مورد
1. کولیک و دل درد نوزاد
بسیاری از مادران در نی نی سایت از کولیک نوزادان خود شکایت داشتند. گریه های بی امان، شب های بی خوابی و درمان های بی اثر، این دوران را بسیار طاقت فرسا می کند. مادران زیادی راهکارهای مختلفی مانند ماساژ، داروهای ضد نفخ و تغییر رژیم غذایی خود را امتحان کرده بودند، اما اغلب نتیجه قطعی حاصل نمی شد. اضطراب و استرس ناشی از ناتوانی در آرام کردن نوزاد، این دوره را برای والدین بسیار دشوار می کند. تجربه نشان داده که صبر و حمایت عاطفی از همسر در این دوران بسیار مهم است. برخی مادران توصیه می کنند که به جای تمرکز بر درمان، به آرامش خود نیز توجه کنند. بهرهگیری از آغوشی نوزاد میتواند به آرامش نوزاد و مادر کمک کند.
2. بی خوابی های شبانه
بی خوابی های شبانه یکی از رایج ترین مشکلات والدین نوزادان است. بیدار شدن های مکرر برای شیر دادن یا تعویض پوشک، انرژی والدین را به شدت تحلیل می برد. برخی مادران از اینکه نمی توانند حتی چند ساعت پیوسته بخوابند، احساس ناامیدی می کنند. کمبود خواب میتواند منجر به افسردگی پس از زایمان، تحریک پذیری و کاهش توانایی در مراقبت از نوزاد شود. تقسیم وظایف با همسر و کمک گرفتن از خانواده میتواند تا حدودی این مشکل را کاهش دهد. بهرهگیری از تکنیک های خواب نوزاد، مانند ایجاد روال خواب منظم، میتواند مفید باشد. برخی مادران توصیه می کنند که در طول روز، هر زمان که نوزاد می خوابد، استراحت کنند. مصرف مواد غذایی سالم و پرهیز از کافئین میتواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند.
3. دندان درآوردن
دندان درآوردن یکی دیگر از مراحل سخت در بچه داری است. درد، التهاب لثه، بی قراری و تب خفیف از جمله علائم این دوره هستند. نوزاد در این دوران ممکن است از خوردن غذا امتناع کند و دائماً اشیاء را بجود. بهرهگیری از ژل های مخصوص دندان درآوردن و دادن وسایل سرد برای جویدن میتواند تا حدودی درد را تسکین دهد. مادران توصیه می کنند که در این دوران صبور باشند و نوزاد را بیشتر در آغوش بگیرند. برخی مادران از دندانگیرهای یخی برای تسکین درد لثه استفاده می کنند. مراقبت از بهداشت دهان و دندان نوزاد در این دوران بسیار مهم است. تغییر خلق و خو و بی قراری نوزاد در این دوره طبیعی است.
4. امتناع از شیر خوردن
امتناع نوزاد از شیر خوردن میتواند برای مادران بسیار نگران کننده باشد. دلایل مختلفی میتواند باعث این مشکل شود، از جمله بیماری، دندان درآوردن یا تغییر در رژیم غذایی مادر. مادران در این دوران احساس استرس و ناامیدی می کنند و نگران تغذیه نوزاد خود هستند. مشاوره با پزشک یا متخصص تغذیه میتواند به شناسایی علت امتناع از شیر خوردن و یافتن راه حل مناسب کمک کند. برخی مادران توصیه می کنند که سعی کنند شیر را با قاشق یا سرنگ به نوزاد بدهند. در صورت امتناع از شیر مادر، می توان شیر خشک را امتحان کرد. آرامش مادر در این دوران به آرامش نوزاد کمک می کند.
5. از پوشک گرفتن
از پوشک گرفتن کودک یکی از مراحل مهم در تربیت کودک است که میتواند چالش برانگیز باشد. کودک ممکن است مقاومت نشان دهد یا دچار حوادث ناگوار شود. مادران در این دوران باید صبور و تشویق کننده باشند و از هرگونه فشار یا تنبیه خودداری کنند. بهرهگیری از روش های مختلف مانند آموزش تدریجی یا روش “آماده باش” میتواند مفید باشد. آماده کردن کودک برای این مرحله با خواندن کتاب های مربوطه و صحبت کردن در مورد آن میتواند کمک کند. تشویق و جایزه دادن به کودک در صورت موفقیت، انگیزه او را افزایش می دهد. انتخاب زمان مناسب برای از پوشک گرفتن کودک بسیار مهم است. آماده بودن برای حوادث ناگوار و داشتن لباس های اضافی ضروری است.
6. بیماری های مکرر
بیماری های مکرر، مخصوصا در سال های اول زندگی کودک، میتواند برای والدین بسیار خسته کننده باشد. سرماخوردگی، آنفولانزا و عفونت های گوش از جمله شایع ترین بیماری ها هستند. مادران در این دوران نگران سلامتی کودک خود هستند و مجبورند مراقبت های ویژه ای از او انجام دهند. تقویت سیستم ایمنی کودک با تغذیه مناسب، خواب کافی و واکسیناسیون میتواند به کاهش ابتلا به بیماری ها کمک کند. رعایت بهداشت، مانند شستن دست ها، میتواند از انتقال بیماری ها جلوگیری کند. در صورت بروز علائم بیماری، مراجعه به پزشک ضروری است. بهرهگیری از داروهای تجویز شده توسط پزشک و استراحت کافی به بهبودی کودک کمک می کند. در این دوران، حمایت عاطفی از کودک بسیار مهم است.
7. بدغذایی کودک
بدغذایی کودک یکی از مشکلات رایج در دوران کودکی است که میتواند برای والدین بسیار استرس زا باشد.کودک ممکن است از خوردن غذاهای سالم امتناع کند و فقط غذاهای خاصی را بخورد.مادران در این دوران نگران تغذیه کودک خود هستند و تلاش می کنند تا او را به خوردن غذاهای سالم ترغیب کنند.ارائه غذاهای متنوع و جذاب، همراه کردن کودک در تهیه غذا و بهرهگیری از بشقاب ها و قاشق های رنگارنگ میتواند مفید باشد.محدود کردن میان وعده های ناسالم و ارائه میان وعده های سالم مانند میوه و سبزیجات میتواند به بهبود اشتهای کودک کمک کند.
اجتناب از فشار و اجبار کودک به خوردن غذا و ایجاد یک فضای آرام و دلپذیر در هنگام غذا خوردن بسیار مهم است.
مشاوره با متخصص تغذیه میتواند به یافتن راه حل های مناسب برای رفع بدغذایی کودک کمک کند.صبور بودن و عدم ناامیدی در این دوران بسیار مهم است.
8. لجبازی و پرخاشگری
لجبازی و پرخاشگری کودک یکی از چالش های مهم در تربیت کودک است.کودک ممکن است به دستورات والدین گوش ندهد، داد بزند یا رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان دهد.مادران در این دوران احساس ناتوانی و ناامیدی می کنند و نمی دانند چگونه با رفتارهای نامناسب کودک برخورد کنند.شناسایی علت لجبازی و پرخاشگری کودک و تلاش برای رفع آن میتواند مفید باشد.گاهی اوقات، کودک به دلیل خستگی، گرسنگی یا نیاز به توجه، رفتارهای نامناسب از خود نشان می دهد.تعیین قوانین و محدودیت های مشخص و قاطعانه و اجرای آنها به طور مداوم میتواند به کاهش لجبازی و پرخاشگری کمک کند.
آموزش مهارت های حل مسئله و مدیریت خشم به کودک میتواند به او کمک کند تا احساسات خود را به طور سالم تری بیان کند.
بهرهگیری از روش های انضباطی مثبت، مانند تشویق رفتارهای خوب و نادیده گرفتن رفتارهای جزئی نامناسب، میتواند موثر باشد.در صورت ادامه دار بودن لجبازی و پرخاشگری کودک، مشاوره با روانشناس کودک میتواند مفید باشد.
9. اضطراب جدایی
اضطراب جدایی یکی از مراحل طبیعی در رشد کودک است که معمولاً در حدود 6 تا 18 ماهگی شروع می شود.کودک در این دوران ممکن است هنگام جدا شدن از والدین یا مراقبان اصلی خود، احساس اضطراب و ناراحتی کند.مادران در این دوران نگران کودک خود هستند و نمی خواهند او را مضطرب و ناراحت کنند.ایجاد یک روال خداحافظی کوتاه و آرام و اجتناب از طولانی کردن خداحافظی میتواند به کاهش اضطراب کودک کمک کند.اطمینان دادن به کودک که والدین برمی گردند و ارائه یک شیء آشنا، مانند یک اسباب بازی مورد علاقه، میتواند به او احساس امنیت بیشتری بدهد.
تمرین جدایی های کوتاه مدت، مانند گذاشتن کودک برای مدت کوتاهی در کنار یک فرد آشنا، میتواند به تدریج اضطراب او را کاهش دهد.
در صورت شدید بودن اضطراب جدایی، مشاوره با روانشناس کودک میتواند مفید باشد.صبور بودن و همدلی با کودک در این دوران بسیار مهم است.
10. حسادت بین خواهر و برادرها
حسادت بین خواهر و برادرها یکی از مشکلات رایج در خانواده هایی است که بیش از یک فرزند دارند.کودکان ممکن است به دلیل کمبود توجه والدین، احساس رقابت و حسادت کنند.مادران در این دوران تلاش می کنند تا بین فرزندان خود تعادل ایجاد کنند و از ایجاد حسادت جلوگیری کنند.اختصاص دادن زمان اختصاصی به هر کودک، تشویق همکاری و همدلی بین فرزندان و اجتناب از مقایسه آنها میتواند به کاهش حسادت کمک کند.آموزش مهارت های حل تعارض به کودکان میتواند به آنها کمک کند تا اختلافات خود را به طور مسالمت آمیز حل کنند.
ایجاد یک فضای امن و صمیمی در خانواده که کودکان احساس کنند دوست داشته می شوند و مورد حمایت قرار می گیرند، بسیار مهم است.
در صورت شدید بودن حسادت بین خواهر و برادرها، مشاوره با روانشناس خانواده میتواند مفید باشد.توجه به نیازهای عاطفی هر کودک و پاسخگویی به آنها میتواند از بروز حسادت جلوگیری کند.
11. بدخوابی در سفر
سفر با کودک، مخصوصا نوزادان و کودکان نوپا، میتواند چالشبرانگیز باشد، مخصوصا وقتی که روال خواب آنها به هم میریزد.محیط جدید، صداهای ناآشنا و تغییر در برنامه روزانه میتواند باعث بدخوابی شود.مادران اغلب در طول سفر نگران استراحت کافی کودک هستند، زیرا بیخوابی میتواند خلق و خوی کودک را تحت تاثیر قرار داده و سفر را برای همه سختتر کند.برای کاهش این مشکل، سعی کنید تا حد امکان روال خواب کودک را حفظ کنید.اسباببازیهای آشنا، پتوی مورد علاقه و کتابهای قبل از خواب را همراه داشته باشید.
محیط خواب را تا حد امکان تاریک و آرام نگه دارید.
از پردههای ضخیم یا ملحفههای تیره برای پوشاندن پنجرهها استفاده کنید.قبل از سفر، کودک را به محیط جدید عادت دهید.چند روز قبل از سفر، وسایل سفر را در معرض دید کودک قرار دهید و درباره سفر با او صحبت کنید.در طول سفر، سعی کنید فعالیتهای آرامشبخش مانند حمام گرم یا ماساژ را در برنامه روزانه کودک قرار دهید.صبور باشید و به کودک زمان دهید تا به محیط جدید عادت کند.
12. ناآرامیهای ناشی از تغییر روال
کودکان به روال عادت دارند و هرگونه تغییر ناگهانی در روال روزانهشان میتواند باعث ناآرامی و بیقراری شود.این تغییرات میتواند شامل شروع مهد کودک، تغییر پرستار کودک یا حتی تغییر در برنامه غذایی باشد.مادران اغلب نگران نحوه واکنش کودک به این تغییرات هستند و تلاش میکنند تا این دوران گذار را برای کودک تا حد امکان آرام و آسان کنند.برای کاهش ناآرامیهای ناشی از تغییر روال، سعی کنید تغییرات را به تدریج اعمال کنید.برای مثال، اگر قرار است کودک به مهد کودک برود، قبل از شروع رسمی، چند روز او را برای مدت کوتاهی به مهد کودک ببرید.
درباره تغییرات با کودک صحبت کنید و به او توضیح دهید که چه اتفاقی خواهد افتاد.به سوالات او با صبر و حوصله پاسخ دهید و به نگرانیهایش گوش دهید.بعد از تغییر، به کودک توجه بیشتری نشان دهید و زمان بیشتری را با او بگذرانید.او را در آغوش بگیرید، با او بازی کنید و به او اطمینان دهید که دوستش دارید.سعی کنید تا حد امکان سایر جنبههای زندگی کودک را ثابت نگه دارید.برنامه خواب، برنامه غذایی و فعالیتهای مورد علاقه کودک را حفظ کنید.صبور باشید و به کودک زمان دهید تا به روال جدید عادت کند.
13. ترسهای شبانه و کابوسها
ترسهای شبانه و کابوسها در کودکان شایع هستند و میتوانند باعث بیدار شدن ناگهانی کودک از خواب با گریه و وحشت شوند.این ترسها معمولاً در کودکان بین 3 تا 6 سال شایعتر هستند.مادران اغلب نگران این هستند که کودک در خواب دچار وحشت شده و به سختی آرام میشود.در زمان وقوع ترس شبانه، به سرعت به کودک نزدیک شوید و او را در آغوش بگیرید.با صدای آرام و مهربان با او صحبت کنید و به او اطمینان دهید که در امان است.سعی کنید کودک را بیدار نکنید، زیرا بیدار شدن میتواند ترس او را بدتر کند.
فقط او را آرام کنید و منتظر بمانید تا دوباره به خواب برود.در طول روز، با کودک درباره ترسهایش صحبت کنید و به او کمک کنید تا بر آنها غلبه کند.کتابهای مربوط به ترسهای شبانه را برای او بخوانید یا با هم نقاشی بکشید.قبل از خواب، یک روال آرامشبخش داشته باشید.حمام گرم، کتاب خواندن و لالایی خواندن میتواند به کودک کمک کند تا آرام شود و راحتتر به خواب برود.اگر ترسهای شبانه و کابوسها به طور مکرر اتفاق میافتند و باعث اختلال در خواب کودک میشوند، با پزشک یا روانشناس مشورت کنید.
14. اضطراب امتحان و مدرسه
با بزرگتر شدن کودک، نگرانیها نیز تغییر میکنند.اضطراب امتحان و مدرسه میتواند یکی از این نگرانیها باشد.کودکان ممکن است به دلیل فشار تحصیلی، رقابت با همکلاسیها یا ترس از شکست، دچار اضطراب شوند.مادران اغلب نگران عملکرد تحصیلی کودک هستند و تلاش میکنند تا به او کمک کنند بر اضطراب خود غلبه کند.با کودک درباره اضطرابش صحبت کنید و به او گوش دهید.به او اطمینان دهید که او را دوست دارید و موفقیت تحصیلی تنها ملاک ارزش او نیست.به کودک کمک کنید تا مهارتهای مدیریت زمان و برنامهریزی را یاد بگیرد.
این مهارتها میتوانند به او کمک کنند تا برای امتحانها و تکالیف خود بهتر آماده شود و احساس کنترل بیشتری داشته باشد.به کودک یادآوری کنید که استراحت و تفریح نیز مهم است.فعالیتهای بدنی، بازی با دوستان و انجام کارهایی که از آن لذت میبرد میتواند به کاهش اضطراب کمک کند.با معلمان کودک در ارتباط باشید و از وضعیت او در مدرسه آگاه شوید.با همکاری معلمان، میتوانید به کودک کمک کنید تا بر چالشهای تحصیلی خود غلبه کند.در صورت شدید بودن اضطراب امتحان و مدرسه، با روانشناس مشورت کنید.
15. دروغگویی
دروغگویی در کودکان، مخصوصا در سنین پیش از دبستان و اوایل دبستان، میتواند نگرانکننده باشد.کودکان ممکن است به دلایل مختلفی دروغ بگویند، از جمله ترس از تنبیه، تلاش برای جلب توجه یا تصورات اشتباه درباره واقعیت.مادران اغلب نگران این هستند که دروغگویی به یک عادت در کودک تبدیل شود.به کودک آموزش دهید که صداقت مهم است و دروغگویی عواقب بدی دارد.با مثال زدن و تشویق رفتارهای با صداقت، به کودک نشان دهید که ارزش صداقت را درک میکنید.به کودک فرصت دهید تا بدون ترس از تنبیه، اشتباهات خود را بپذیرد.اگر کودک اشتباهی کرد و آن را با صداقت بیان کرد، او را به خاطر صداقتش تحسین کنید.
از برچسب زدن به کودک خودداری کنید و او را “دروغگو” خطاب نکنید.
این کار میتواند باعث شود کودک احساس شرمندگی کند و به دروغگویی ادامه دهد.با کودک درباره پیامدهای دروغگویی صحبت کنید و به او توضیح دهید که دروغگویی چگونه میتواند به روابطش آسیب برساند.اگر دروغگویی به طور مکرر اتفاق میافتد و باعث نگرانی شما میشود، با مشاور کودک مشورت کنید.
16. وابستگی بیش از حد به وسایل الکترونیکی
وابستگی بیش از حد کودکان به وسایل الکترونیکی مانند تلفن همراه، تبلت و تلویزیون، یکی از نگرانیهای رایج والدین در عصر حاضر است.استفاده بیش از حد از وسایل الکترونیکی میتواند بر سلامت جسمی و روانی کودک تاثیر منفی بگذارد.مادران اغلب نگران این هستند که کودک زمان زیادی را صرف بهرهگیری از وسایل الکترونیکی کند و از فعالیتهای دیگر مانند بازی با دوستان، ورزش و مطالعه دور بماند.برای کاهش وابستگی کودک به وسایل الکترونیکی، محدودیتهایی تعیین کنید و زمان بهرهگیری از این وسایل را مشخص کنید.به کودک توضیح دهید که چرا این محدودیتها ضروری هستند.
فعالیتهای جایگزین برای وسایل الکترونیکی ارائه دهید.با کودک بازی کنید، کتاب بخوانید، به پارک بروید و فعالیتهای دیگری انجام دهید که او از آن لذت میبرد.الگوی مناسبی برای کودک باشید و خودتان نیز زمان کمتری را صرف بهرهگیری از وسایل الکترونیکی کنید.کودک رفتارهای شما را تقلید میکند.در زمان بهرهگیری از وسایل الکترونیکی، با کودک همراه باشید و محتوای مناسب سن او را انتخاب کنید.از تماشای برنامههای خشونتآمیز و نامناسب خودداری کنید.در اتاق خواب کودک، وسایل الکترونیکی قرار ندهید تا کودک قبل از خواب وسوسه نشود از آنها استفاده کند.
